Amy’iyi düşündüğüm için bir evlilik sözleşmesi hazırladım, bu kadarını yapmamı söylüyordu vicdanım bana. Evi, arabayı ve şirketin %30’unu ona verecektim. Amy kabul etmeyip sözleşmeyi yırtıp attı. 10 sene aynı yastığa baş koyduğum bu kadın bana yabancı olmuştu sanki. Bunca senedir bana harcadığı zamana ve enerjiye üzülüyordum içten içe ama geri dönemezdim. Jane’e çok aşıktım. Nerede tanıştınız? diye sordu. İş yerinde dedim. Tahmin etmiştim! dedi ve ağlamaya başladı. Bu tepkiyi bekliyordum. Ağladığı için rahatlamıştım, olması gereken tepki buydu çünkü. Bir süredir boşanmayı düşünüyordum, bu fikre odaklanmıştım ve benim için en doğru karar buydu. Ertesi akşam eve geç gelmiştim ve Amy’yi masada bir şeyler yazarken gördüm, çok uykum olduğu için yemek yemeden uyudum. Jane ile çok vakit geçiriyordum ve eve gelip sadece dinlenmeye halim kalıyordu. Gece bir ara uyandım ve eşim hala yazı yazıyordu masada. Ama umurumda değildi ve uyumaya devam ettim.