Bir sabah onu ne giysem diye düşünürken izledim. Her gün kıyafetlerinin daha da bol gelmesinden şikayet edip söyleniyordu. Ne kadar kilo verdiği dikkatimi çekti. Her gün daha kolay taşımamın sebebi buymuş diye düşündüm ve bu gerçek yüzüme vurdu. Bu kadar acıyı ve kederi yüreğinde taşıyordu, istemsizce başını okşadım.
O an oğlumuz geldi ve "baba annemi taşıman lazım" dedi. Bu hayatımızın ritüeli olmuştu; babasının annesini taşıması. Amy oğlumuzu yanına çağırdı ve ona sıkıca sarıldı.
Ben kafamı başka yöne çevirdim, son anda boşanma kararımdan vazgeçmek istemiyordum.
Onu kucakladım ve yatak odasından kapıya kadar taşıdım. Elini enseme koymuştu ve ben de onu sıkıca tutuyordum, evlendiğimiz günkü gibi.