Ağlayarak “Büyük bir çocuk bana ucûbe dedi.” diye şikâyet etti.

Küçük çocuk bu kulak eksikliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona, “Genç insanların arasına karışmalısın” diyordu; ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.

Delikanlının babası, aile doktoruyla oğlunun sorunu ile ilgili görüştü:

“Hiçbir şey yapılamaz mı?” diye sordu. Doktor:

“Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir” dedi. Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti. Bir gün babası:   Devamını okumak için Lütfen sonraki sayfaya geçiniz...