Tom hızlı davrandı. Anahtarı vardı ve arka kapıyı mümkün olduğunca sessiz bir şekilde açtı. Yavaş ve emin adımlarla, kızının bir yabancıyla konuştuğunu duyduğu odaya girdi. Bu kesinlikle bir kadının sesiydi… Tom kapıya yaslanarak durumu anlamak için içeriyi gözetlemeye çalıştı. Görünüşe göre içeridekiler meşguldüler. Tom sadece kızına ve bu gizemli kadına ait olamayacak birçok ayak sesi duydu… Ardından Emma birden kapıyı açtı! Kızı odadan çıkmadan hemen önce Tom binanın köşesine gizlendi. Kız gizemli evden çıktı, Tom onun muhtemelen evlerine döndüğünü düşündü. O an kızını takip edebilirdi ama önce bu kadını kızı için bu kadar özel yapan şeyin ne olduğunu öğrenmesi gerekiyordu. Kimdi bu kadın? Kapıyı açtı ve odada gördükleri karşısında irkildi… Odada 20’den fazla köpek vardı, köşede ise aradığı kadın oturuyordu! “BURADA NELER OLUYOR?!” Kadın k-orkmuş görünüyordu, kaçmaya çalıştı ama Tom onu durdurdu. “Burada ne aradığını ve kızımla neden her akşam gizlice görüştüğünü bana söyleyeceksin!” Şaşırmış olan kadın gözyaşlarına b-oG-uldu ve yeniden sandalyesine oturdu. Derin bir nefes alıp yürek burkan hikayesini Tom’a anlattı. “Karım ve ben bunu daha önceden fark etseydik, hemen müdahale ederdik”, diye anlattı Tom daha sonra basına. Kadın oldukça yaşlıydı ve yıllar içerisinde tüm arkadaşlarının ve ailesinin ö-lü-müne tanık olmuştu. Yapayalnızdı, Emma’nın okuluna yakın bir huzurevinde yaşıyordu. “Yapayalnız kalmıştım,” dedi yaşlı kadın Tom’a. 80. yaş gününden hemen sonra daha fazla dayanamamıştı. “Huzurevinden kaçmaya karar verdim ama kimse öğrenmemeliydi çünkü beni yeniden oraya gönderirlerdi.” Kadın bir yıldan fazla süre sokak köpekleriyle birlikte sokaklarda yaşamıştı. Yetersiz beslenmişti ama ardından küçük Emma ile tanışmıştı… Köpekler artık sahip olduğum tek ailemdi ama kısa süre içinde bir sürü yavruları oldu.” Bir süre sonra yaşlı kadın ve köpekleri için hayatta kalmak gitgide zorlaştı, artık sona yaklaşıyordu. Ta ki Emma okul teneffüsünde bu özel kadınla tanışana kadar. Emma ona arazilerindeki evden bahsetti ve orada kimsenin haberi olmadan güvenli bir şekilde yaşayabileceğini söyledi. “Burada bir aydır yaşıyorum,” dedi yaşlı kadın Tom’a. “Ama kısa sürede yiyeceğim bitti çünkü tüm hayvanlarımla paylaşmak zorundaydım.” “Ama ardından tatlı kızın Emma bana tekrar yardım etmeye karar verdi!”