ÇALGICI'nın TÖVBESİ

Hazret-i Ömer’in halifeliği
zamanında bir çalgıcı genç vardı. Düğünlerde
çalgı çalar, şarkı söylerdi. Zaman geçti, çalgıcı
ihtiyarladı. Sesi çirkinleştiği için itibardan
düştü. Artık bir şey kazanamaz duruma
gelmiş, bir dilim ekmeğe muhtaç olmuştu. Bir
gün mezarlığa gitti. Orada içi yanarak Cenâb-ı

Hakka şöyle niyazda bulundu: