Ev ararken kendimize değil, eşyalarımıza ev arıyorduk..

Aradığımız, diğer değişle eşyalarımızın aradığı evi bulmuştuk.
Fakat perde uymuyor, halılar küçük kalıyordu.

Bu sefer sıra bunlara geldi...

Kısaca aldıkta aldık.
Tabi yeni bir şey olsun, aldığımız mobilya tanıdıklarımızda olmasın diye çok arıyorduk.

Zaman israfı, para israfı cabası...

Bitti mi?
Yok!
Araba serüveni başladı...
Yıllarca yemedik arabaya yedirdik.
İçmedik arabaya içirdik...

Sonra mahalle baskısı ve başka nedenlerden dolayı ev almaya karar verdik.
İşte bundan sonra evimizde ne tat ne huzur kaldı...
.
On yıllarca sürecek bir borca imza attıktan sonra kocam gece yarısı eve gelmeye başladı.

İlk zamanlar onu bekliyordum.
Sonra dayanamayıp yatmaya başladım.
Ancak sabah olunca onun geldiğini fark ediyordum...

devamı sonraki sayfada...