Zaten, başka çaresi de yoktu.

Haftalar geçtikçe, adamın “çiftlik işlerini düzenli yürüttüğünü” görünce, içi rahatladı.

İşler, tıkır tıkır yürüyordu…

Ta ki;

O “fırtına”ya kadar!..

Gece yarısı, fırtınanın o müthiş “uğultu”suyla uyandı…

Öyle ki;