On beş gün içinde çapa işini bitirdim, gübre aldım, toprağı ekilecek hale getirdim. Komşular da heveslenip, bana yardım etmeye başladılar. Bahçeyi, tohumlar ve saksı çiçekleriyle doldurduk. Nisan ayında tohumlar çıkmaya başlayınca yaşadığım mutluluğu hayatım boyunca unutmayacağım. Bir aydan fazla bir zaman geçmişti, bu süre içinde kendimi boşanmaya, hayatı bir başına yaşamaya alıştırmaya çalışıyordum. Arada bir, hastalığı yüzünden eşi tarafından terkedilen var mıdır, diye düşünüyordum. Bahçem yeşerdikçe ben de iyileşiyordum sanki Mayıs ayının ortalarında telefonla hastaneye çağrıldım. Tahlillerle ilgilidir diye gittiğimde, hayatımın şokunu yaşadım. Eşim Manisa'ya gelirken Sabuncubeli'nde trafik kazası geçirmiş, yoğun bakıma alınmıştı. Devamını Okumak Ve Görmek İçin Lütfen sonraki sayfaya geçiniz..