Seslendim ablaya, kardeşim bana bir baksana. Duymamış gibi yaptı, ama ikinci de durdu ve dönüp baktı. Dedim ki ablaya ‘’Ablacım. 5 dk. vaktin varsa buyurun içeriye. Masamız da var, çaycı ablamız çay da koyar’’. Konuşmadı, çocuğunun yüzüne baktı başını salladı, dükkanıma adım attı.

Bak abla dedim. Bizim bu dükkana çok ekmek almaya gelen olur, parasız alırlar. Biliyorum bazen de beni kandırıyorlar. Ama olsun diyorum, ben bunun bereketi ile binlerce satıyorum. Ama dikkat ettim sen üç defa döndün kapıdan tam içeri girecekken. Var mı ihtiyaç, ne olur varsa söyle sakın aç yatmayasın.