Bir bardak pirinç için yalvardık. Yokmuş onlarda da. Verirlerdi sanırım olsa. Sonra size yolladım kızımı. Siz verince de içine katıp çorba yaptım salçalı. Pazartesi temizlik işi buldum ama bu akşam da sofra kurmadan uyumazlar asla. Bende pilav yaparım dedim. Aynı kapıya umutsuzca kızımı gönderdim. Ne olur kızmayın söz pazartesi akşam vallahi ödeyeceğim’’… Eve vardım. Buzdolabını açtım. Kahvaltılıktan ete kadar ne varsa boşalttım. Bir baktım. Sokağa ekmek arabası da gelmiş. Ondan da pide ve ekmek aldım.

Ezana 5 dakika kala evlerine varıp bıraktım. O çocukların poşetleri açtıkça, açtıkları herşeyi sofraya koyduklarına şahit oldukça daha fazla durmayayım deyip evime doğru yol aldım. İftari açtık eşim ile. Allah kabul etsin de. Sordu tabii. Hanım pazartesi ben gider yine alırım. Ama gece sahura bari var mı bir şey dedi. Makarna var, un var. Sen iste börek bile yaparım sana sabaha kadar dedim. Gülüştük, mutluyduk çünkü ekmeğimizi bölüşmüştük. Eşim sabah ev sahibine varmış. Muhtardan bilgi almış. Bir iki yere de danışmış. Akşam üstü geldi dedi ki: Hani biz bu sene ilk defa umreye gidecektik. Ama yasak geldi erteledik.

HİKAYEMİZİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN GÖRSELE DO/KUNUNUZ..T’IKLAYINIZ..