6 YAŞINDAKİ OĞLU SON GÜNLERİNİ YAŞIYORDU: “ANNENİN OĞLUNA SÖYLEDİĞİ SON SÖZLER HERKESİ AĞLATTI”

İnsanın en büyük ve en değerli varlığı kesinlikle evlatlarıdır. Allah hiç kimseye evlat acısı yaşatmasın. Ö-lüm anlık bir şeydir aslında ama ö-lümleri bilerek beklemek zorunda kalan bir çok insanda var. Hele bir anne için en acı olan şeylerin başında da evladının ö-lümünü beklemektir.

Sevdiklerinizle ne kadar vakit geçirebileceğinizin garantisi yok. İnsan olmanın en acı gerçeklerinden biri de bu. Anthony Capece 8 aylıkken, annesi Danielle bir tuhaflık farketti. Çocuğu ne ağlıyor ne de ses çıkarıyordu. Diğer çocukların oturup kalkmak gibi yapabildiği basit eylemleri oğlu gerçekleştiremiyordu.

2013 yılında Anthony nöbet geçirdi. Doktorların koyacağı teşhis ailenin hayatını sonsuza dek değiştirecekti. Danielle için oğlu Anthony her şey demekti.

GoFundMe’deki bağış kampanyasında, “Her annenin ‘Anne olmak çok kolay’ diyebileceği harika bir evlattı” dedi. Başta Anthony’ye teşhis koyulamadı. 23 Nisan 2016’da çocuk birden fazla nöbet geçirdi. Sonradan çocukta MELAS sendromu ismindeki felce ve demansa neden olan bir hastalık olduğu anlaşıldı.-

Durumu giderek kötüleşti
5 yaşına geldiğinde hastaneye kaldırılması gerekti. Tedavi masrafları için haftada 350 bin dolar gerekiyordu. Danielle ve eşi Anthony sosyal bağış kampanyasında 1 milyon dolarlık bağış hedefi koydular. Anthony’nin babası işini bırakarak oğluyla ilgilenmeye başladı. Danielle ise öğretmenlik mesleğine devam etti. Danielle, “Oğlumun 15 yılda görüp görebileceği her şeyi ona vermek istiyoruz” dedi.

Maalesef yapamadılar.
Eylül ayında Anthony’nin durumu daha da kötüleşti. Babası, “Çok zayıftı. Hastalığın onu yendiği o zaman farkettik” dedi. Tedaviye devam etmek yerine aile, oğullarını eve götürerek son günlerini huzur içinde yaşamasını sağladı. Annesi, “Çok savaştın. Artık vazgeçebilirsin oğlum” dedi. Anthony de annesini dinledi. Bu sözleri duyduktan kısa süre sonra son nefesini verdi.

Anthony’nin üzücü hikâyesinden hepimiz ders çıkarmalıyız. Sevdiklerimizi her an kaybedebiliriz. Hala hayattalarken değerlerini bilmeliyiz.