BEN AZRAİLİM..

Adamın biri arabasıyla giderken yolda bir yolcu alır. Adam arka tarafa biner. Şoför: – Eee hemşerim kimsin, nereye gidersin? Der.. adam şoföre bakar ve; – Ben Azrailim, canını almaya geldim der. Şoför alaycı bir tavırla, sen mi Azrailsin? .

Ya, senin gibi Azrail olur mu hiç? Der.. Yolcu sakin bir tavırla, sen daha önce Azrail gördünmü de tarif ediyorsun der.. Ve ekler, – inanmadın bana öylemi? Şoför: – İnanmadım tabii, der. Yolcu: – O zaman 200 metre ileride bir adam daha alacaksın … Gerçekten de adamın dediği gibi, şoför 200 metre ilerde bir yolcu daha alır. Ama yolcu ön tarafa oturur. Olaylar bundan sonra daha da ilginçleşir. Şoför, yanındakine: – Eee sen kimsin? Nereye gidersin? der. Öndeki: – Ağabey, beni merkezde bir yerde indirirsen çok sevinirim, adım felanca der. Şoför: – Yav şu arkadaki adam, bana Azrailim diyor görüyon mu şu herifi hem iyilik ediyoz, hem de dalga geçiyor zibidi, der..

Öndeki arkaya bakar ama kimse yoktur.. Öndeki: – ağabey, arkada kimse yok ki. Şoför hışımla arkaya bakar ve – kör müsün be adam arkada oturuyor ya der.. öndeki arkaya bir daha bakar ve, – Ağabey, senin kafan iyi mi, yoksa dalga mı, geçiyorsun? der ve bu sefer arkadaki söze girer. – Gördün mü? Öndeki beni ne duyabilir ne de görebilir. Der şoföre. Şoförün bir anda dizlerinin bağı çözülür, beti benizi atar. Arkadaki şoföre: – Haydi, Arabayı kenara çek, 2 rekat namaz kıl canını alacağım, der. Şoför ağlamaklı çaresiz bir şekilde arabayı kenara çeker ve namaz kılmak için iner arabadan.. Sonra; Sonra ne mi olur? Tabi ki adamlar arabayı aldıkları gibi kaçarlar..