TÜRK SİNEMASININ SEVİLEN İSMİ

ÖMER DÖNMEZ'İN HAYATI

Ömer Dönmez, 13 Ağustos 1959 tarihinde Sakarya’da ailesinin üçü kız, dört kardeşin üçüncüsü olarak doğmuştur. Annesi Gülşen Hanımdır. Sinemaya Ayşecik'in, Zeynep Değirmencioğlu'nun sayesinde başladı. Ömercik ve Ayşecik (Zeynep Değirmencioğlu) teyze çocuklarıydılar. Daha 4 yaşında iken Zeynep Değirmencioğlu’nun babası senarist Hamdi Değirmencioğlu onu Ses dergisinin çocuk yıldızlar yarışması'na sokmuş, ikinci olmuş. Ondan sonra da İstanbul’da teyzesinin evine yerleşmiş Ayşecik ile beraber ilkokul 5 sınıfa kadar aynı evde büyümüştür. İlkokulu Maçka ilkokulunda okudu, sonra da Fenerbahçe'deki A.B.C. Lisesi'nin orta ikinci sınıfından ayrılmak zorunda kaldı. Sinema uğruna, ortaokul 2. sınıfta okumayı bıraktı.

Ömer Dönmez, 4 yaşında iken kameralarla tanışmış, mavi gözleri, alnına dökülen sarı saçları ve ince yüz hatlarıyla kendisini izleyen milyonlarca sinema seyircisini kah güldürmeyi, kah ağlatmayı başarmıştı.
Siyah- beyaz Yeşilçam filmlerinde kimi zaman sokaklarda yankesicilik yaptı, kimi zaman Filiz Akın ablasına elinde darbukasıyla eşlik eden bir çingene oldu. Bazen de Ediz Hun'a "size baba diyebilir miyim amca" deyip mavi gözlerinden boncuk gibi yaşlar akıttı Ömer Dönmez. 13 yılda 65 filmde oynadı.

Senaryosunu Erdoğan Tünaş’ın yazdığı, yönetmenliğini Süreyya Duru’nun yaptığı başrollerinde Hülya Koçyiğit, Cüneyt Arkın, Cahide Sonku, Avni Dilligil’in oynadığı “Sevgim Ve Gururum” adlı sinema filminde çocuk oyuncu olarak sinema hayatına başladı.

Zeynep Değirmencioğlu ile birlikte "pamuk prenses ve 7 cüceler"i çevirir "ayşecik ve ömercik" dizisi, "hayat sevince güzel", "özleyiş", "yuvanın bekçileri" filmlerinde oynadı.

1972 yılında başrollerinde Hülya Koçyiğit ve Ediz Hun'un yer aldığı “Tanrı Misafiri” adlı filminde oynadı.

1968 yılında senaryosunu Safa Önal’ın yazdığı, yönetmenliğini Türker İnanoğlu’nun yaptığı “Arkadaşımın Aşkısın / Kan Kardeşim” filminde Filiz Akın, İzzet Günay ve Ekrem Bora ile oynadı.

Ömer Dönmez, ilkokul beşinci sınıfa giderken ailesi 1970 yılında Adapazarı'ndan İstanbul'a taşınıp Selimiye'ye, çiçekçi semtine yerleşti. Filmlerden kazanılan paralarla 4 taksi alınır, babası çalıştırmaya başlar.

Babası esas mesleği olan şekerciliği bırakmış dolmuş şoförlüğünde karar kılmıştı. Ömercik de "Çorbada tuzumuz bulunsun" düşüncesiyle ehliyet aldı, şoförlük yapmaya başladı.

Ömer Dönmez, 1978 yılında taksilerinden birinin kelebek camını tornavida ile tamir ederken geçirdiği kaza ile sol gözünden yaralandı, görme yetisini kısmen kaybetti. Böylece sinema hayatı da bitti. Bundan sonra kapalıçarşı'da bir dükkanda bir başka eniştesinin yanında konfeksiyon işine başladı. Ama bir gün motosikletten düştü ve ayakları kırıldı, uzun süre yatağa bağlı kaldı. Bu arada taksiler satıldı. 4 yıl Avşa'da büfe işletti.

Zeynep Değirmencioğlu’nun emlak ofisinde çalıştı. Ömer Dönmez, hiç evlenmedi.