* Bu yorumlar ilk başladığında ne hissediyordun? Şimdi ne hissediyorsun? - Annem hep şöyle derdi: “Her yıl bir yıl önceki aklını beğenmeyeceksin kızım.” Ben bazen şöyle diyorum kendime: “İki hafta önceki aklımı bile beğenmiyorum!” Hepimiz habire yeni bir tecrübe ediniyoruz. Şimdiki aklımla 19 yaşında olsam yine şu an durduğum gibi dururdum. Artık her şeyi o kadar net ve açık görüyorum ki... “Zoom out” olarak olaya bakıyorum. Onların bana yazdığı kötü söz ya da beddua benim şu an seninle konuşmamı engelliyor mu? Acun’la birlikteliğimi engelliyor mu? Benim kızıma bir şey yapıyor mu? Ya da benim alacağım çantama? Ne oluyor yani? Bu kadar negatiflikle hiç tanımadıkları birine dolarak kendilerine zarar veriyorlar. Beni tanıyanlar benden hiç nefret etmedi şimdiye kadar. O yüzden o yorumları yapanlara bir set çektim. Etkilenmiyorum. Sadece kızıma ve aileme yazılanlardan dolayı çok üzüldüm. Çünkü çok iftira oldu. Bunu söylememem gerekiyor ama söyleyeceğim. Annemle babam bugüne kadar benden 1 lira bile istemedi. Ablam da öyle. Daha geçenlerde ablama doğum gününde bir çanta aldım. Ağladı, “İnanmıyorum” diye. Duygu sömürüsü yapmak istemiyorum ama dışarıdan neler neler düşünülüyor.