– Hastaneye gittim. 'Şükriye geldi' dediler. Gözünü açmadı. Meğer evlendiği eşinin adı da Şükriye'ymiş. 'Kızın geldi' dediler. Gözünü açtı. – Babama kızgın değilim. Ona karşı bir öfkem yok. Şartlar el vermemiştir. Eminim ki babam beni sevmiştir. Lisede eve gittiğimde de annemle ve üvey babamla aile olamadık. Ben yurttan çıkmak istemedim zaten. Çünkü arkadaşlarım, ailemdi. – Halalarım, annemin suyuna ilaç atıyorlar, yanına bir adam koyup fotoğrafını çekiyorlar. Babama gösteriyorlar. Annem ve babam boşanmışlar. Kadıncağız 36 kiloya kadar düşmüş.