“Güzel bir hayatım vardı. Bir şarkı çıkarmayı da çok istiyordum. Hatta kazadan kısa bir süre önce ağabeyimle stüdyoda şarkı söyleyip YouTube’a yüklemiştik. Kazadan sonra hayatım bitti. Hayallerim ve geleceğim de... Yüzümdeki tüm kemikler kırıldı. Görmeyen gözüme kornea nakli yapıldı ancak vücut reddetti. Sağ kulağım yüzde 50 duyuyor artık. Göğsümden alınan kemik burnuma takıldı, ancak o da yana kaydı. Çenem kaydığı için çiğneyemiyorum, sadece yumuşak şeylerle besleniyorum. Amerika’daki hayatım bitti. Kırılan ayak topuğumda sürekli bir acı var. Gözlerimi çok severdim. Şimdi görmeyen gözüm mavileşti. En büyük yaram bu. Daha sayısız ameliyat olacağım. Mucize şekilde hayatta kaldım. Benden en güzel duygularımı, en güzel yaşlarımı, hayallerimi bile çaldılar. Ben bir daha birini sevebilir miyim ya da bir başkası beni sevebilir mi bu kadar hasarla? Bir çocuğum olabilir mi bilmiyorum. Duyularımı kaybettim; gözüm, kulağım, burnum... Bir daha koşabilecek miyim? Destek almadan yatağa bile yatamıyorum, eğilemiyorum. Psikoloğa ayrı psikiyatriste ayrı gidiyorum.