Doktor bir yandan yaşlı kadınla konuşuyor bir yandan da göz ucuyla etrafı inceliyordu. İçi çok rahat değildi, zira fakir bir aile evi olduğu her halinden belli bir yerdi burası, burada biraz bekleyip, hava düzelir düzelmez yoluma devam ederim diye geçirdi içinden ve çok hoşnut olmasa da yaşlı kadının gösterdiği sandalyeye oturdu. Yaşlı kadın tekerlekli bir sandalyedeydi, büyük ihtimalle de yürüyemiyordu. Bir yandan sıcak çaydan yudumlarken bir yandan da kadını ve içinde bulunduğu evi tanımaya çalışıyordu.

Kadın tekerlekli sandalyesinde olduğu halde namaz kılması gerektiğini söyleyip yönünü çevirdi ve namaza durdu. İhsan daha önce mealinden de olsa Kuran’ı bir tamamen okumuş olsa da o yaşına rağmen doğru dürüst namaz kılmamıştı. Kadının engelli olmasına rağmen böyle gayretli bir şekilde namaz kılma arzusu İhsan’ı utandırmıştı.

Yaşlı kadın tekerlekli sandalyesinde kıldığı namazını bitirip, duasını yaptıktan sonra doktor ihsan bu iyi yürekli hanım efendiye teşekkür etti. Sonra birden yaşlı odanın köşesinde yatakta hareketsiz bir şekilde uyuyan bir çocuk dikkatini çekti
Kadın onu sallıyordu, İhsan kadına yaklaştı ve “Anacığım, Allah’a yemin olsun ki cömertliğin ve güzel ahlakınla beni utandırdın, umarım Allah senin bütün dualarını kabul eder” dedi.

Devamını okumak için görsele tıklayınız